In de vergaderingen van het bijzonder comité sociale dienst (BCSD) is het ons gemeenteraadslid Pierre Hendrikx opgevallen dat het aantal leefloners in onze gemeente in de lift zit. Dat is uiteraard geen goed teken aan de wand want dit wil zeggen dat de armoedebarometer rood kleurt. Omdat het in het BCSD vooral over individuele dossiers gaat en wij het nodig en nuttig achten om het grotere verhaal in beeld te brengen zal Pierre op de komende gemeente- en OCMW-raad de cijfers ter bespreking voorleggen aan de raadsleden.

Veel allochtonen

Voor wie het nog niet mocht weten, het BCSD is eigenlijk een soort van onderaanneming van het OCMW (U weet wel, OCMW, waar ze het politiek orgaan van gingen afschaffen...). Het is een raad waar meer de particuliere sociale dossiers tegen het licht gehouden worden dan dat men er de brede lijnen uitzet. Het is de raad ook die het achterpoortje verleende waarmee ons geweldig nieuw gemeentebestuur een 6de schepen heeft kunnen aanstellen. Op uw en mijn kosten. Maar dat verhaal is voor een andere keer. Hier gaat het over het stijgende aantal leefloners in onze gemeente, hoe dat komt en wat we er aan kunnen doen. Het rapport 'Armoede in beeld' van de provincie Limburg bevestigt trouwens wat dat betreft onze bevindingen. Als we de statistiek van het rapport mogen geloven stijgt het aantal verhoudingsgewijs sneller in onze gemeente dan in de rest van Vlaanderen en Limburg. Niet dat we in Maaseik, Neeroeteren & Opoeteren boven het Vlaamse gemiddelde zitten, gelukkig niet. Maar wel dat we er bij ongewijzigd beleid wel eens bij terecht zouden komen. De hamvraag is dan ook welke bevindingen aan de cijfers van het aantal leefloners moeten gekoppeld worden en welk beleid daar dan weer uit moet voortvloeien. Daarvoor moeten we natuurlijk eerst een eerlijke en correcte analyse van de lokale toestand maken. Een analyse die we ons inziens maar kunnen maken door buiten het politiek correcte referentiekader te treden. De kop moet uit het zand want wij kunnen er nu eenmaal ook niet aan doen dat het nogal opvalt dat er in Maaseik, Neeroeteren & Opoeteren bovengemiddeld veel allochtonen opduiken in de leefloonstatistieken. Dat is natuurlijk niet louter een lokaal gegeven. In heel Vlaanderen is het zo dat het open-grenzenbeleid van het olijke duo Francken-De Block voor een toename van het aantal leefloners heeft gezorgd. Erkende vluchtelinen en andere asielzoekers komen nu eenmaal verhoudingsgewijs vaker terecht in het leefloonstelsel dan autochtone Vlamingen. Ze vormen met andere woorden een factor van betekenis in het debat over de leeflonen.

Het debat moet gevoerd worden

Uiteraard zitten we daarnaast ook nog met heel wat van onze eigen mensen die in de armoede verzeilen en voor wie een leefloon absoluut noodzakelijk is. Mensen die om de een of andere reden door de mazen van onze sociale opvangnetten glippen. Als ook hun aantal toeneemt dan kan dat wijzen op dieperliggende maatschappelijke problemen die onze aandacht meer dan verdienen. We zijn dan ook zeer benieuwd of de nieuwe meerderheid het aankan om eerlijk en breed te antwoorden op onze vragen. Politiek correct zijn onze vragen allerminst, noodzakelijk wel degelijk ook. We zijn benieuwd of de nieuwe meerderheid gaat durven zien en inzien dat open grenzen en sociale zekerheid moeilijk te verzoenen zijn. We zijn benieuwd of onze nieuwe meerderheid extra inspanningen gaat willen leveren om meer mensen uit de armoedeval te houden.

Oja, voor we het vergeten, het leefloon-verhaal is natuurlijk ook een communautair verhaal: Hoewel wij met veel meer Vlamingen dan Walen zijn, valt het op dat zelfs in absolute waardes er maar Waalse leefloontrekkers zijn dan Vlaamse.

In ieder geval, stof genoeg voor een debat op de raad!