Als je afgaat op de titel in Het Belang van Limburg op zaterdag 23 maart 2024 zou je denken dat gewoon ‘vechtersbazen’ van gemeente ‘x’ met jongeren uit gemeente ‘y’ op de vuist gaan. Wie verder kijkt dan zijn of haar neus lang is ziet echter een veel gevaarlijker patroon opduiken. Een patroon dat onze toekomst steeds meer zal tekenen…

Het is vrijdagmiddag, einde van een dagje examens. We zijn ons in Bree. Een gemeente die je associeert met de wereldberoemde Kim Clijsters en een lekker pintje Ops-Ale. Zeker niet met bendes allochtone jongeren die zich als volleerde hyena’s op hun prooien storten. Dat is iets van de grote steden denkt menig streekgenoot. Helaas is het tegendeel waar. De modale Vlaamse plattelandsbewoner is gewoonweg nog niet volledig doordrongen van het feit dat dat wat gisteren in de grote steden gebeurde vandaag ook in zijn of haar dorp staat te gebeuren. En ja, we schrijven bewust niet morgen, want het is vandaag al aan de orde van de dag in zowat elk Vlaams dorp!

Herkent u de manier van werken ook?

De feiten shockeren door hun intensiteit. Vechtpartijen zijn er altijd al geweest. En ze zullen ook altijd blijven bestaan. Niet dat het goed is, maar u begrijpt wat we bedoelen. Wat vrijdagmiddag in Bree gebeurde is van een andere grootorde. Hier gaat men in groep te werk. Een groep die bewust zoekt naar slachtoffers waarvan ze weten dat ze het niet kunnen halen tegen de groep. Een groep dan ook die eens ze die bepaalde groepsdynamiek te pakken heeft helemaal niet terugdeinst voor autoriteiten. Een echte kuddegeest. Je ziet op het filmpje dat een leerkracht eigenlijk gewoon genegeerd wordt. En zelf ook niets durft te ondernemen. En je ziet dat er bewust op het slachtoffer gestampt wordt zelfs als die reeds lang neer ligt.

Wat in Bree gebeurde is niet Vlaams!

Hier speelt dus een andere factor mee: Immigratie. Oei? Hebben we dat nu echt gezegd? Ja. En we menen het! Zeg nu eerlijk: Wat in Bree gebeurde is echt niet Vlaams. Dit zijn niet onze zeden en niet onze gewoontes! Wij jagen niet in grote bendes op gemakkelijke slachtoffers. En ons hele volk gaat niet spontaan mee in de aanval vanaf dat er ergens enkele van ons die inzetten. Wij bezitten die groepsdynamiek niet! Wij bezitten ook, een uitzondering niet te na genomen, niet voldoende haat voor de ander om eens dat hij of zij op de grond ligt door te blijven stampen op zijn of haar hoofd. Want jawel, je moet iemand echt hartsgrondig haten om zoiets te doen.

De reactie was dat wel …

Wat wel Vlaams is, zijn jammer genoeg veel van die bange en laffe reacties op de feiten. De mevrouw in kwestie op de bus, en we verwijten haar dat niet eens, heeft op geen enkel moment aanstalten gemaakte om slachtoffers te helpen. Ze duwde hen recht in de armen van hun aanvallers. Ze wilde haar vege lijf redden. De omstaanders, groot in getal, deden hetzelfde. Instinctief begrijpt elkeen van degenen die het heeft zien gebeuren dat verzet tegen een groep allochtonen zinloos is. Contraproductief ook. Voor je het weet ben je zelf een dader! Met dank aan het linkse denken dat onze samenleving vergiftigde. De school reageert vooralsnog adequaat, als we Het Belang van Limburg mogen geloven, door met schorsingen op de proppen te komen. De hogere overheid daarentegen slaapt rustig verder. Of hebt u ze al gehoord, die mevrouw Vanderlinden? Dat is de dikbetaalde minister die moet waken over onze veiligheid. Het hele land zetten die CD&V’ertjes vol met borden dat we in een deftig land moeten leven. Is dit dan het deftige land wat we van hen krijgen?

Het gebeurde al, en het gaat nog vaak gebeuren

Denkt u echter niet dat wij Vlaams Belangers met verbazing kennis hebben genomen van de feiten. Neen. Ook in onze gemeente was het al van dattum. Jawel! En ook wij kaartten dit al aan op de gemeenteraad. Er bestonden alleen geen beelden van de voorvallen waardoor de politieke kaste kon doen wat ze altijd doen: Hun kop in het zand steken! Wij steken onze hoofden al jaren net niet in het zand. Van in de tijd van ons dierbare Vlaams Blok zijn we al klaarwakker. We zien al jaren wat moet gezien worden: Veel allochtonen haten ons hartsgrondig. Alle? Neen, natuurlijk niet. Wij scheren zeker niet iedereen over dezelfde kam. Maar er is alhier aanwezig een groep mensen die het niet begrepen heeft op onze manier van leven. Die, zelfs al zijn ze de zoveelste generatie, ons als tegenstander blijft zien. En als ze de kans krijgen om iemand van ons te pakken, ze pakken ons. Als de immigratie verdergaat zoals nu, restten onze jongeren twee opties: Ofwel zich aanpassen aan de nieuwkomers en een soort dhimmi’s worden, ofwel altijd het risico lopen om door een groep aangepakt te worden.

Niet met ons!