Met grote verslagenheid neemt onze afdeling kennis van het heengaan van onze trouwe militant Mat Zoons.

Mat Zoons, of Mat Fleitjes voor de vrienden, was een overtuigde nationalist en militant uit één stuk. Vlaams Blokker van het eerste uur, Vlaams Belanger in hart en nieren. Iemand die letterlijk en figuurlijk altijd en overal de Vlaamse leeuw liet klauwen. Maar ook een echte warme volksmens die altijd voor iedereen klaarstond en nooit om een grapje verlegen zat. We zullen Mat keihard missen!

Mat Zoons is geboren en getogen in Neeroeteren. Op 3 januari 1948 om precies te zijn. Van het goud der korenaren schiep God de Neeroeterenaren. Mat was er één van. Alhoewel met de kleine nuance dat zijn kribbe stond aan de brug van Gruitrode. Die gekke brug over de Zuid-Willemsvaart die gewoon in Neeroeteren in ‘t Solt ligt maar niet altijd Neeroeteren was. Maar dat weten alleen de echte kenners. Mat was zo een echte kenner. Kenner van zijn streek, zijn geschiedenis. Trots en fier op zijn afkomst, altijd bereid omdat te delen én te verdedigen.

AVV-VVK

Mat stak zijn Vlaams nationale overtuiging nooit onder stoelen of banken. Niet moeilijk ook dat hij al snel de rangen van het toenmalige Vlaams Blok vervoegde. Het is daar dat we Mat hebben leren kennen als iemand die overtuigd was van de goede zaak en zijn leven ten dienste stelde ervan. Nooit uit winstbejag, altijd uit idealisme. Als men ooit spreekt over de militanten die onze partij groot gemaakt hebben, welaan, Mat was er één van. Als er moest gewerkt worden stroopte Mat als eerste de mouwen op, en hij stroopte ze ook weer als laatste naar onder. Of het nu was om de zaal voor onze brunch in orde te maken, te sjouwen met verkiezingsborden of om godbetert een kunstwerk te maken voor een lokale campagne. Niets was Mat ooit teveel.

Als eerste op de barricade

We moeten het zeggen zoals het is. Vandaag voor het Vlaams Belang opkomen is geen evidentie. In de goede oude tijd voor het Vlaams Blok opkomen was dat al helemaal niet. Daar had je ballen voor nodig. Op vraag van Mathieu Boutsen was Mat in onze gemeente bij de eersten die durfden hun nek uitsteken voor onze partij. Het is dankzij moedige overtuigde nationalisten als Mat dat het ons in 1994 lukte om voor het eerst met een Vlaams Blok lijst naar de keizer te stappen in Maaseik, Neeroeteren & Opoeteren. We haalden toen 554 stemmen. En daarvan heeft Mat er in zijn eentje heel wat aangedragen. Al snel volgde een afdelingswerking en kwam langzaam maar zeker ook in onze gemeente het Vlaams Blok van de grond. Mat was er toen al altijd bij om mee aan de kar te trekken. 

Eerste gemeenteraadslid

Lukte het ons in 1994 nog niet om een zetel te bemachtigen, dan kwam daar in 2000 veranderingen in. 2000 was namelijk het eerste jaar dat er in de gemeenteraad van Maaseik Vlaams Blokkers verkozen werden. 2 om precies te zijn. Mat was daar natuurlijk bij. Voor eeuwig op het palmares van Mat Zoons mag prijken dat hij, naast dokter Cornelissen, het eerste gemeenteraadslid van onze partij in Maaseik, Neeroeteren en Opoeteren werd. De politiek correcte neuzen hebben toen raar opgekeken, maar de dijk was gebroken. Het Vlaams Blok haalde 10,27% en stond voor eeuwig en altijd op de politieke kaart in de Eyckerstede. Goed voor maar liefst 1542 stemmen. En dat zouden er alleen maar meer worden…

Eerste die het cordon brak

Insgelijks voor wat betreft de politieraad. Ook daar werd Mat in 2000 onze eerste mandataris. En, de eerste die het cordon brak. Wat zeggen we nu? De eerste die het cordon brak? In de tijd dat de dieren nog spraken? Jawel beste lezers. Want Mat kreeg stemmen vanuit andere partijen om dat mandaat te bemachtigen. Schande sprak men ervan ter linkerzijde. “Storm van verontwaardiging” kopte Het Belang van Limburg. De socialisten briesten van woede naar VLD dat zij de duivels waren die “blokker Zoons in de politieraad gestemd hadden”. Toenmalig VLD kopstuk Verlaak gebaarde van krommenhaas. De arme man had een acute aanval van politiek geheugenverlies en wist van niets. Wij en ‘Blokker Zoons’, wij wisten beter.

Humor en jezelf relatieven

Wij hebben met zijn allen dan ook eens goed gelachen om die linkse kleutertuin. We hadden ze bij hun neus, we waren al die zelfverklaarde slimmeriken te slim af. En dat deed deugd. Ook dat was Mat ten voeten uit. De naam Uilenspiegel werd met hoofdletter geschreven ten huize Zoons! Als we de politiek correcten een loer konden draaien, we deden het. Houten Klaas Jan Creemers als derderangs Patton afbeelden op een Baileybrug, speciale valse €50 euro briefjes maken ter ere van de extra belastingen die we van de tsjeven cadeau kregen voor hun mislukte China tentoonstelling of Tollaerne als Ayatholla afbeelden omdat die weer eens plat op de buik ging voor de Moskee? Was getekend Mat. Hij kon dan ook niet alleen zichzelf en het leven, maar bovenal het politieke circus relativeren als geen ander. Was bescheidenheid een wezenskenmerk van Mat, dan was humor dat nog veel meer. Want wat niet lachend kan gezegd worden is de waarheid niet. 

Belezen volksmens

Vraag dat zeker maar eens aan allen die hem in Neeroeteren gekend hebben. In die mooie jaren, onafscheidelijk met hond Molly op pad met de zijspan. Een oude Dnepr die hij zelf opgemaakt had. Inclusief kanon! Mat was dan ook liefhebber van motoren. We zouden nog uren en dagen kunnen vertellen over Mat. Aan anekdotes geen gebrek! Mat’s leven was rijkgevuld. Zij die de volksmens Mat kennen weten wel wat we bedoelen. Wat zij meestal dan weer niet weten dat is dat er ook een andere Mat was. Een Mat die erudiet en belezen was. Die ongelooflijk veel literatuur verslond. Boeken, tijdschriften, noem maar op. Mat las enorm veel, Mat wist dan ook enorm veel. Hij had misschien niet de gave van het woord die we vandaag zo bewonderen bij politici, hij had alles wat zij niet hebben. Te beginnen met levens- en werkervaring. Want Mat was een werker. En niet alleen dicht bij huis. Wie weet er zo bijvoorbeeld vandaag nog dat Mat in een vorig leven professioneel in Iran werkte en woonde?

Het ga je goed Mat!

Achja, onze Mat zal wel nooit een plaatsje krijgen in het pantheon van de ‘groten’ van ons volk, ook al heeft hij er evenveel voor gedaan als die ‘groten’. Misschien zelfs meer. Maar dat weten zij niet, wij wel. Hij zou het zelf ook niet gewild hebben. En gelijk heeft hij! We kunnen niet dankbaar genoeg zijn om Mat in ons midden gehad te hebben. Het is dankzij de moed, de kracht van hun overtuiging en het doorzettingsvermogen van de Mat’s van deze wereld dat we vandaag staan waar we staan. Laten we dat als partij van de G.V.’s, de gewone Vlamingen, nooit vergeten. Dat we onverdroten verder moeten timmeren aan onze weg, dat zijn we aan Mat verschuldigd. 

Waar u ook heengaat Mat, het ga je goed!

We wensen familie en vrienden veel sterkte bij dit verlies.