Sinds 08 maart vangt onze gemeente vluchtelingen uit Oekraïne op. En ja, het is een feit, het is de keiharde realiteit: In Oekraïne woedt er momenteel een oorlog waarvan onze haren gaan rechtop staan. Anders dan de te vele migranten die naar onze contreien komen is de gemiddelde Oekraïner vluchteling en geen gelukszoeker. Dat komt in de eerste plaats door de nabijheid van het conflict want, en dat is zeker niet iets wat wij nationalisten ooit gewild hebben, door de EU grenzen wij rechtstreeks aan Oekraïne. Spreekt voor zich dat Vlaams Belang in deze niet onverschillig kan blijven.

Niet naïef zijn, maar voorbereid

Natuurlijk niet op de manier van burgemeester Tollenaere. Voor wie, en we kennen hem goed genoeg, ook dit in de eerste plaats een foto moment is. Zelfs tot in de Waalse pers wordt hij geciteerd. Een opportuniteit om aandacht te scoren door zichzelf te verkopen als de gütmensch die hij in werkelijkheid niet is. Hem kennende gaapt er achter de leuke foto en het onvermijdelijke gelul op sociale media echter wederom het grote bestuurlijke niets. Met dingen die ad hoc, niet doordacht, slecht of gewoon niet geregeld zijn. Kan moeilijk anders als je in Het Belang van Limburg van 08 maart 2022 leest dat de gemeente eigenlijk in snelheid gepakt is. Dat ze maar hoorden dat er een bus met mensen ging toekomen toen die bus al onderweg was. Zaak dus voor onze partij om bij de pinken te blijven!

Partij van oorlogsstokers

De mensen in Oekraïne vluchten terecht. De Russische invasie veroorzaakt leed en wordt door ons met klem veroordeeld. Wat niet wil zeggen dat wij daarom dan maar naïef mee marcheren in het narratief van goed versus slecht. Neem nu burgemeester Tollenaere zelf. Feitelijk vangt hij nu mensen op die moeten vluchten tengevolge van een oorlog mee veroorzaakt door zijn partij. Door VLD’ers zoals Verhofstadt die oorlogje gingen stoken op de Maidan in 2014 of recent nog VLD’ers zoals Vautmans in het Europees Parlement. Dom, dommer, domst. Want mede door dat gestook zitten we nu met een oorlog die ook ons schaadt. Of het nu is omdat de prijzen van grondstoffen de pan uit swingen of omwille van de grote vluchtelingen factuur die volgt. De modale Vlaming deelt mee in de klappen. Deze oorlog had vermeden kunnen worden door realpolitiek, door het besef dat Oekraïne weliswaar een toffe partner kan zijn maar zeker geen Navo- of EU-lid. Door te begrijpen waar geopolitiek echt om gaat, en door te beseffen dat wij zelf niet eens deftig onze broek kunnen ophouden en ons dus beter niet te veel moeien.

Wir shaffen das?

Want dat is natuurlijk het tweede luik van het verhaal. Ons land is de facto failliet. Alles wat we aanraken is schuld en onze krijgsmacht is een mager beestje geworden. Niet bijster slim als je dan, zoals die VIVALDI kliek in Brussel, veel lawaai gaat maken. Om zoals Alexandertje Decroo zelfs een heus ‘wir shaffen das’ moment te beleven in de plenaire zitting in de federale praatbarak op 10 maart 2022. Waar wij hier wel een overdaad aan hebben is migranten. Gelukzoekers uit alle windstreken. En wel in die mate dat we eigenlijk niet bij machte zijn om nu echte vluchtelingen op te vangen. Er is gewoon geen plek genoeg omdat alles al bezet is door welvaartszoekers allerhande. Het triestige gevolg is dat modale Vlaamse burgers vluchtelingen thuis moeten opvangen terwijl elders, zoals in onze gemeente, het culturele centra zijn die mensen moeten opvangen. Nobel dat we dit doen, triest dat het zo moet. We zouden beter, ook in onze gemeente, gelukzoekers de deur wijzen en zo, als dat echt nodig blijkt, plaats maken voor de tijdelijke opvang van Oekraïnse vluchtelingen. 

Het prijskaartje

Wie onze werkzaamheden volgt weet dat ook onze gemeente al jaren migranten opvangt. En wie ons goed volgt weet ook dat we met gerichte vragen een duidelijk beeld hebben kunnen schetsen van het prijskaartje daarvan. Laat u daarom door niemand zeggen dat u nog niets gedaan hebt om mensen op te vangen. Integendeel. Elke inwoner van deze gemeente heeft via zijn of haar belastingen al veel gedaan. Dat brengt ons bij onze eerste vraag aan Tollenaere: ‘quanta costa’? We weten wel dat de hogere overheden gul zullen bijspringen om de opvang van onze Oekraïense gasten te faciliteren, maar minstens een deel van de inspanning komt bij de lokale besturen terecht. Al waren het maar de manuren van het gemeentepersoneel. En natuurlijk, ook de Maaseikenaar betaalt de hogere overheden. Wie de prijs van migratie kent, die weet dat dit een terechte vraag is. Er moet dus geweten zijn hoeveel mensen Tollenaere denkt, wil, maar vooral kan opvangen. Hij zegt in een artikel in De Tijd van 09 maart 2022 wel dat ‘de mensen’ dit onderschatten, maar wij weten dat ook hij niet weet waar hij mee bezig is. Want laat ons wel wezen, men verwacht 16000 mensen in Limburg. Dat is niet niets! En niet eens alle gemeenten zien het zitten om mensen op te vangen. De kans bestaat dus dat onze gemeente veel mensen moet opvangen, de kans is groot dat het wel meer gaat worden dan onze frêle schouders kunnen dragen. Daarop moeten we voorbereid zijn.

Tollenaere speelt weer soloslim

Wat ons bij alles natuurlijk stoort is wederom het democratische deficit. Ja, wij weten dat het kort dag is. Maar in plaats van weer soloslim te spelen had Tollenaere dit echt wel eerst politiek moeten bespreken. Een gemeenteraad is snel samengeroepen! Maar dat is duidelijk niet wat Tollenaere denkt, dat is wederom wat duidelijk maakt dat het hem echt alleen maar te doen is om zijn eigen grote ik. Met als gevolg dat hij nu in zijn eentje de doos van pandora geopend heeft zonder politiek afgedekt te zijn, maar ook zonder dat er een politiek plan is. De burgers van onze gemeente werd al helemaal niets gevraagd. Dat is om problemen vragen!

Apart onderwijs organiseren

Een van de eerste problemen die we op ons af zien komen is die van de kinderen die moeten onderwezen worden. Recht op onderwijs, of leerrecht, heet zoiets. Sterker, het is verplicht om erkende vluchtelingen binnen de 60dagen in te schrijven in een school. Wetende dat wij hier al zeer veel vreemdelingenkinderen opvangen, wetende dat er een algemeen lerarentekort is, wetende dat Maaseik een grote scholengemeenschap huisvest, wetende dat we niet weten hoeveel kinderen er zullen komen, kunt u zich al meteen voorstellen dat wij voor een uitdaging staan. Dat schrijft zelfs Het belang van Limburg met zoveel woorden op 10 maart 2022. Als het van ons afhangt zien we wel iets in het voorstel van Lieve Boeve, topman van het Katholiek onderwijs in Vlaanderen, als die pleit voor een apart onderwijsnet waar Oekraïense kinderen door Oekraïense leerkrachten worden onderwezen. We zullen het maar niet hardop zeggen, maar dat is punt 16 van het befaamde 70-punten plan. Een steengoed idee dus. Het zorgt ervoor dat onze leerkrachten niet extra belast worden enerzijds, en anderzijds maakt het een toekomstige terugkeer gemakkelijker.

Wie is er hier?

Naast het feit dat we niet weten hoeveel mensen er zullen komen, weten we ook niet wie we al binnengelaten hebben. We registreren deze mensen pas als ze al hier zijn. Grenscontroles zijn onbestaande. Dat is rampzalig en kan gevaarlijk zijn. Oekraïne stond op de 122^ste plaats van 180 landen wereldwijd in de befaamde Corruption Perceptions Index (CPI). Het is een land met veel (georganiseerde) misdaad. Hoe goed we het ook bedoelen, hoeveel arme moeders en kinderen ook, ongetwijfeld zitten er ook lui met minder fraaie bedoelingen tussen. Bovendien, anders dan vele mensen denken, wonen in Oekraïne slechts 78% Oekraïners. Daarnaast heb je daar zeer veel Russen, maar ook een hele resem andere bevolkingsgroepen waaronder Islamitische Tataren, zigeuners en dergelijke meer. Mensen ook die niet direct blootgesteld zijn aan geweld maar deze gelegenheid te baat nemen om naar hier te komen. Wij hebben zelf ons licht eens opgestoken in de opvangcentra en inderdaad kunnen vaststellen dat het vaak over ouderen, moeders en kinderen gaat. Heel anders dan al die Islamitische mannen die hier normaliter de dienst uitmaken. Maar, het is ook zo dat het heus niet alleen allemaal arme moeders zijn. En het is ook niet zo dat wij cultureel helemaal gelijk zijn. Gelijker dan met mensen uit andere continenten, maar verschillen zijn er toch ook. En wat ook niet zo is, dat is dat al deze nieuwkomers, gesteld dat ze blijven, ooit aan het werk zullen gaan. Neem het voorbeeld in Het Belang van Limburg van 10 maart 2022 van Dzhemal (57) uit het Oekraïense Ochtirka die met zijn vrouw en vijf kinderen gestrand is in Kinrooi. De brave man is invalide en dus werkonbekwaam. We voelen oprecht mee met hem, maar we weten ook dat als in het interview gezegd wordt dat de kinderen niet terug willen, het in de lijn van de verwachtingen ligt dat Vlaanderen blijvend zal instaan voor het levensonderhoud van Dzhemal. En de vele anderen die volgen. Dat is iets wat Vlaanderen moet weten, dat is iets waar Vlaanderen zich nu al op moet voorbereiden.

Hoe lang blijven ze?

Uiteraard, geen mens die weet hoe lang de oorlog zal duren. Maar dat kan lang zijn. Vergeet niet, er is al oorlog in Oekraïne sinds 2014! En zelfs als morgen de wapens zwijgen dan zullen overmorgen de mensen niet massaal terugkeren. De levensstandaard in Oekraïne is niet vergelijkbaar met onze waardoor veel mensen meteen van de gelegenheid gebruik willen maken om hun lot aan het onze te binden. Olena (36) en Sergii (45) Papakina zeggen dat zelfs met zoveel woorden in Het Belang van Limburg van 10 maart 2022: Zij willen hier blijven. En dat begrijpen we. Maar, laten we ook hopen dat iedereen die nu vol emoties zegt dat ze ook mogen blijven beseft dat immigratie, van waar ook, altijd met een letterlijke, een sociale en een economische kost gepaard gaat. Als wij in onze gemeente veel Oekraïners opvangen dan moeten we vandaag al weten wat we er morgen mee doen. Dan moeten we nu al weten of we de middelen hebben om dat te faciliteren. Wij stoute Vlaams Belangers kunnen u met ons slecht karakter nu al zeggen dat onze verzorgingsstaat dat niet aan kan. En als u ons niet gelooft, neem dan op zijn minst even de tijd om het artikel van migratiespecialist Dr. Jan van de Beek van 09 maart 2022 op de webstek van PAL NWS te lezen. Een verzorgingsstaat en massamigratie gaan niet samen. En een krappe en dure woningenmarkt en massaimmigratie al helemaal niet. In tijden waar wij als Vlamingen massaal verarmen is dat iets waar we rekening mee moeten houden. En dan hebben we het nog niet over het grootste migratie kanaal van allemaal, dat van de gezinshereniging dat zonder twijfel voor nog extra toekomstige migratiegolven gaat zorgen.

Goede afspraken

Dat brengt ons bij de belangrijkste vraag van allemaal: Heeft Tollenaere goede afspraken gemaakt met onze gasten? Hem kennende natuurlijk niet. Hij heeft nog nooit het lef gehad om tegen nieuwkomers te zeggen wat er van hun verwacht wordt. Wat hij al zeker niet heeft durven duidelijk maken dat is dat onze gastvrijheid tijdelijk is. Dat, hoe goed we deze mensen ook willen helpen, het nooit de bedoeling kan zijn dat ze allemaal hier kunnen blijven. Dat we zeker niet alles op alles moeten zetten om deze mensen te integreren, maar eerder om ze ooit te remigreren. Om al deze, en zovele andere redenen zal onze partij op de komende gemeenteraad dan ook de nodige vragen aan Tollenaere stellen.