Met grote verslagenheid heeft Vlaams Belang Maaseik Neeroeteren Opoeteren kennis genomen van het overlijden van Jaak Cuppens. Neen, een lid van onze partij was Jaak niet. Nooit geweest. Een grote Vlaamse meneer wel. Altijd. Het is dan ook in die optiek dat wij bij deze graag hulde brengen aan Jaak.

Jaak werd op 29 november 1939 in Neeroeteren geboren. Toen nog een zelfstandige gemeente. Hij overleed op weg naar Neeroeteren op 16 april 2020. Beroepshalve stond hij in het onderwijs en schopte het aldaar zelfs tot Ere-inspecteur. Menig leerkracht en leerling kan zich vandaag nog levendig deze altijd gedreven inspecteur voor de geest halen. Gedreven was Jaak ook in zijn Vlaams nationale overtuiging. Een roeping die al zeer vroeg in zijn leven bezit van hem nam. Zo behoorde Jaak ontegensprekelijk tot één van de pioniers van de naoorlogse Vlaams Beweging in Limburg, en van haar partijpolitieke poot, de VolksUnie. Voor die partij heeft Jaak ongelooflijk veel missionarissenwerk verricht. Tot in de kleinste uithoeken van onze provincie, op de voorposten tijdens de mijnsluitingen, maar zeer zeker in Neeroeteren. Zijn hard labeur voor volk, partij en vaderland leverde hem uiteindelijk het ambt van schepen op. Ambt dat hij met zeer veel werklust uitoefende. Ambt waar het hem zeker niet om te doen was. Jaak wilde verder, Jaak wilde Vlaanderen en Vlaanderen alléén.

Het spreekt voor zich dat op de paden daar naartoe onze wegen mekaar vaak kruisten. Niet dat Jaak dat erg vond. Verre van! Jaak kende geen cordon sanitair, en allerhande andere politiek correcte uitvindingen lapte hij ook al met veel plezier aan zijn spreekwoordelijke laars. Hetgeen als vanzelfsprekend niet wil zeggen dat Jaak het altijd roerend eens was met uw dienaars. Natuurlijk niet. Jaak bleef altijd zijn eigen vrije en kritische zelf. Maar gefundeerde kritische zelve. We denken niet dat er veel Vlaams Blok of Vlaams Belang publicaties bestaan die Jaak niet zeer nauwkeurig gelezen en nagelezen heeft! We denken niet dat onze partij, in casu onze afdeling, veel tussenkomsten deed die niet zijn interesse wegdroegen. Geen organistie van ons, of Jaak was van de partij.

Naast een leven vol politieke vlijt was Jaak ook actief in het algehele culturele leven in onze streek. Hij was dan ook een echte cultuurminnende Vlaming die het zelfs, samen met zijn bekende zoon Kris en diens kinderen, tot op de theaterplanken schopte. Jaak was omnipresent in het openbare leven. Zeker in dat van zijn Heem Neeroeteren. De heemkundige kring WOTRA zette dan ook niet voor niets Jaak enige tijd geleden uitgebreid in de bloemetjes. Om alzo hulde te brengen aan een man die o zo gedreven de geschiedenis van zijn dorp bestudeerde. 

Om het met de woorden van zoon Kris te zeggen; 'Jaak zijn leven was één groot engagement'. Wij zijn dan ook dankbaar voor zijn aandeel in de uitbouw van de Vlaamse beweging in onze streek, dankbaar voor de vele jaren die we samen op de Vlaamse barricaden hebben gestaan en dankbaar dat zijn deur ook voor 'de bozen' altijd openstond, dankbaar voor zijn oprechte pogingen om de o zo noodzakelijke éénheid in het Vlaamse kamp te bewerkstelligen.

Aan zijn nabestaanden bieden wij bij deze dan ook onze oprechte blijken van medeleven aan.