Deel dit artikel
Zwarte zondag: Dag op dag 27 jaar geleden
24 november 1991
24 november 1991, een datum die voor eeuwig te boek zal staan als zwarte zondag. De federale verkiezingen van die 24ste november betekenen immers de grote nationale doorbraak van het Vlaams Blok. Aan de tocht door de woestijn, naar het woord van onze stichter Karel Dillen, kwam toen een einde. In vergelijking met de verkiezingen van 13 december 1987 sprong het Vlaams Blok in de Kamer van 2 naar 12 zetels en in de Senaat van 1 naar 5, met een score van respectievelijk 6,58 % en 6,78 %. Vlaams Blok verkocht alle traditionele partijen een dreun waar ze nooit meer volledig van zouden herstellen. Het politieke landschap veranderde die dag zo drastisch dat we er vandaag nog de vruchten van plukken. We trokken toen naar de verkiezingen onder het motto ‘uit zelfverdediging’, geïllustreerd met een paar bokshand-schoenen. Handschoenen die op het netvlies van Vlaanderens collectieve geheugen gebrand zijn. In Antwerpen werd het Vlaams Blok zelfs de grootste partij.
Uitgeteld door onze bokshandschoenen
"Ook ik was die avond, zondag 24 november 1991, net als al mijn goeddenkende collega’s, uitgeteld: door de bokshandschoen die schijnbaar uit het niets kwam." Onze 'goede' vriend, Siegfried Bracke, verwoordde op 11 december 2011 op zijn blog perfect hoe het overwegend linkse journalistenheir in Vlaanderen door onze partij tegen het spreekwoordelijke canvas werd gemept. Bracke was immers in die jaren nog jouranlist (en socialst). De kracht van de kiezer, neen, die hadden ze in de Brusselse salons niet zien aankomen, neen, daar hielden ze daar al lang geen rekening meer mee. Wat Bracke vertelde moest ons echter allemaal de ogen hebben doen opengaan. Als journalisten 'uitgeteld' geraken van een verkiezingsuitslag dan is dat te wijten aan het feit dat ze niet louter waarnemers van het politieke bedrijf zijn, maar er integendeel voluit aan deelnemen.
2de zwarte zondag
Strikt genomen was die 24ste november eigenlijk niet de eerste zwarte zondag. Enkele jaren eerder, bij de gemeenteraadsverkiezingen van 9 oktober 1988, sloeg het Vlaams Blok de linkse De Morgen al eens zo met verstomming dat de krant haar voorpagina in het zwart afdrukte. Dat was eigenlijk de eerste zwarte zondag. Ware het dat die eerste nog een lokaal, vooral Antwerps, fenomeen was. Toen haalde onze partij bij de gemeenteraadsverkiezingen maar liefst 17% van de stemmen. Een voorbode voor wat nog moest komen. Dat uitgerekende De Morgen als krant begon met de hetze tegen onze partij mag niet verwonderen. Deze krant is niet voor niets ontstaan uit de socialistische partij!
Maaseik, Neeroeteren en Opoeteren?
In onze gemeente werd er op 9 oktober 1988 nog geen lokale Vlaams Blok lijst ingediend. Daar was de tijd hier jammer genoeg nog niet rijp voor. Een echte lokale Vlaams Blok lijst in onze gemeente zou er pas komen op 9 oktober 1994. Onze afdeling kreeg toen 3,87% van de stemmen. In totaal stemden 554 inwoners van onze gemeente toen Vlaams Blok. Gezien de omstandigheden, en het moeilijke pionierswerk eigenlijk best wel een behoorlijk resultaat. Het basiswerk, het missionarissenwerk dat toen verzet werd is van onbetaalbaar belang geweest voor onze opgang. Uiteraard boekte onze partij ook in het kanton Maaseik uitstekende resultaten die bewuste nationale zwarte zondag van de 24ste november 1991. In Maaseik kreeg het Vlaams Blok toen 5,7% van de stemmen. Dat was een vooruitgang van 4,91% ten opzichte van de federale verkiezingen van 13 december 1987.
De doorbraak van onze afdeling
De echte doorbraak van het Vlaams Blok in Maaseik, Neeroeteren en Opoeteren kwam er in het jaar 2000. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober 2000 boekte het Vlaams Blok in Maaseik, Neeroeteren & Opoeteren een winst van 6,4%! In totaal stemden toen 1542 inwoners van Maaseik, Neeroeteren en Opoeteren op het Vlaams Blok. Goed voor 10,27% van de stemmen. Onze lijst werd toen getrokken door de populaire dokter Cornelissen. Hij vormde samen met Mat Zoons de eerste Vlaams Blok fractie ooit in de Maaseiker gemeenteraad. Toen dokter Cornelissen in de loop van de legislatuur jammer genoeg kwam te overlijden nam de jonge Leo Pieters het Vlaams Blok-roer over.
24 november 1991, een datum die voor eeuwig te boek zal staan als zwarte zondag. De federale verkiezingen van die 24ste november betekenen immers de grote nationale doorbraak van het Vlaams Blok. Aan de tocht door de woestijn, naar het woord van onze stichter Karel Dillen, kwam toen een einde. In vergelijking met de verkiezingen van 13 december 1987 sprong het Vlaams Blok in de Kamer van 2 naar 12 zetels en in de Senaat van 1 naar 5, met een score van respectievelijk 6,58 % en 6,78 %. Vlaams Blok verkocht alle traditionele partijen een dreun waar ze nooit meer volledig van zouden herstellen. Het politieke landschap veranderde die dag zo drastisch dat we er vandaag nog de vruchten van plukken. We trokken toen naar de verkiezingen onder het motto ‘uit zelfverdediging’, geïllustreerd met een paar bokshand-schoenen. Handschoenen die op het netvlies van Vlaanderens collectieve geheugen gebrand zijn. In Antwerpen werd het Vlaams Blok zelfs de grootste partij.
Uitgeteld door onze bokshandschoenen
"Ook ik was die avond, zondag 24 november 1991, net als al mijn goeddenkende collega’s, uitgeteld: door de bokshandschoen die schijnbaar uit het niets kwam." Onze 'goede' vriend, Siegfried Bracke, verwoordde op 11 december 2011 op zijn blog perfect hoe het overwegend linkse journalistenheir in Vlaanderen door onze partij tegen het spreekwoordelijke canvas werd gemept. Bracke was immers in die jaren nog jouranlist (en socialst). De kracht van de kiezer, neen, die hadden ze in de Brusselse salons niet zien aankomen, neen, daar hielden ze daar al lang geen rekening meer mee. Wat Bracke vertelde moest ons echter allemaal de ogen hebben doen opengaan. Als journalisten 'uitgeteld' geraken van een verkiezingsuitslag dan is dat te wijten aan het feit dat ze niet louter waarnemers van het politieke bedrijf zijn, maar er integendeel voluit aan deelnemen.
2de zwarte zondag
Strikt genomen was die 24ste november eigenlijk niet de eerste zwarte zondag. Enkele jaren eerder, bij de gemeenteraadsverkiezingen van 9 oktober 1988, sloeg het Vlaams Blok de linkse De Morgen al eens zo met verstomming dat de krant haar voorpagina in het zwart afdrukte. Dat was eigenlijk de eerste zwarte zondag. Ware het dat die eerste nog een lokaal, vooral Antwerps, fenomeen was. Toen haalde onze partij bij de gemeenteraadsverkiezingen maar liefst 17% van de stemmen. Een voorbode voor wat nog moest komen. Dat uitgerekende De Morgen als krant begon met de hetze tegen onze partij mag niet verwonderen. Deze krant is niet voor niets ontstaan uit de socialistische partij!
Maaseik, Neeroeteren en Opoeteren?
In onze gemeente werd er op 9 oktober 1988 nog geen lokale Vlaams Blok lijst ingediend. Daar was de tijd hier jammer genoeg nog niet rijp voor. Een echte lokale Vlaams Blok lijst in onze gemeente zou er pas komen op 9 oktober 1994. Onze afdeling kreeg toen 3,87% van de stemmen. In totaal stemden 554 inwoners van onze gemeente toen Vlaams Blok. Gezien de omstandigheden, en het moeilijke pionierswerk eigenlijk best wel een behoorlijk resultaat. Het basiswerk, het missionarissenwerk dat toen verzet werd is van onbetaalbaar belang geweest voor onze opgang. Uiteraard boekte onze partij ook in het kanton Maaseik uitstekende resultaten die bewuste nationale zwarte zondag van de 24ste november 1991. In Maaseik kreeg het Vlaams Blok toen 5,7% van de stemmen. Dat was een vooruitgang van 4,91% ten opzichte van de federale verkiezingen van 13 december 1987.
De doorbraak van onze afdeling
De echte doorbraak van het Vlaams Blok in Maaseik, Neeroeteren en Opoeteren kwam er in het jaar 2000. Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 8 oktober 2000 boekte het Vlaams Blok in Maaseik, Neeroeteren & Opoeteren een winst van 6,4%! In totaal stemden toen 1542 inwoners van Maaseik, Neeroeteren en Opoeteren op het Vlaams Blok. Goed voor 10,27% van de stemmen. Onze lijst werd toen getrokken door de populaire dokter Cornelissen. Hij vormde samen met Mat Zoons de eerste Vlaams Blok fractie ooit in de Maaseiker gemeenteraad. Toen dokter Cornelissen in de loop van de legislatuur jammer genoeg kwam te overlijden nam de jonge Leo Pieters het Vlaams Blok-roer over.