menu
Word Lid
Reislustige vluchtelingen

'Facebook-Johan', in zijn vrije tijd ook nog burgmeester van onze gemeente, kon het niet waarderen dat we hem op 21 oktober 2019 op de OCMW-raad confronteerden met het feit dat er ook in onze gemeente zogenaamde vluchtelingen zijn die lustig op vakantie gaan. Zelfs naar regio's die ze voorheen ontvlucht zijn. Hoewel dit soort nieuws eerder al de nationale media haalde, denken we maar aan een artikel in Het Laatste Nieuws van 31 juli 2018, is het nog behoorlijk lang van de Maaseiker politieke agenda's kunnen blijven. Neen, dat wij onder de vele vluchtelingen die wij node herbergen ook vakantiegangers hebben, zult u op de smoelenboek pagina van de burgervader niet lezen. En toch is het ook hier van dattum! Dat ontdekten uw dienaars in de dossiers van het Bijzonder Comité Sociale Dienst (BCSD). Stricto sensu mogen mensen die hier verblijven als erkende vluchtelingen, en dus over een elektronische vreemdelingenkaart type A beschikken - hoe onlogisch dat ook moge klinken - maar liefst 28 dagen op vakantie gaan zonder dat dit ook maar enige invloed heeft op hun leefloon. Als ze nog geen vijf jaar in het land verblijven dan moeten ze wel even melden als ze vertrekken. De nodige reisdocumenten dienen ze aan te vragen bij de gemeente waar ze verblijven. En neen, naar hun (zogezegd) onveilige landen van herkomst reizen is niet de bedoeling. Doen ze dat toch, dan kunnen ze hun statuut verliezen. Als ze gepakt worden, als de regels strikt worden toegepast en ze niet toevallig onder een van de vele uitzonderingen vallen welteverstaan. Of die soep in dit land zo heet gedronken als opgeschept wordt? De vraag stellen is ze beantwoorden.

Tollenaere ontloopt verantwoordelijkheid

Natuurlijk zijn veel van onze zogenaamde vluchtelingen niet van gisteren. Onze regels, en onze lakse wetgeving, zijn gemakkelijk te omzeilen. Zo is geweten dat nogal wat vluchtelingen vertrekken vanuit één van onze buurlanden om onder de radar van het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen en Staatlozen (CGVS) te blijven. Naar een buurland van het land van herkomst vliegen, en vervolgens van daaruit naar dat bewuste herkomstland trekken is ook een optie. En als de verantwoordelijke politici dan ook nog eens een oogje dichtknijpen wordt het er natuurlijk nog eens zo gemakkelijk op. Dat laatste is min of meer wat hier in onze gemeente gaande is. Want toen Vlaams Belang op de OCMW-raad de immigratie-boeken opendeed smeet onze balorige burgervader die prompt terug dicht. Neen, enkele van onze vragen kon de raad niet behandelen omdat we onze motivatie haalden in BCSD-dossiers. Alsof niet bij wijze van spreken alles wat op een OCMW-raad besproken wordt uit die dossiers komt? We noemden nochtans namen noch toenamen van betrokkenen. Een schending van de persoonlijke levenssfeer kon ons dus bezwaarlijk aangewreven worden. De vragen die Tollenaere niet wilde behandelen refeerden toevallig wel telkens naar zijn verantwoordelijkheid ter zake. Waarom de gemeente zo nodig inging op die aanvragen en waarom er geen verder gevolg gegeven werd aan aanvragen die flirten met de geest van onze wetten? Waarom stelde de gemeente het vluchtelingenstatuut van onze vakantiegangers niet in vraag? Waarom kunnen mensen ongemoeid naar de regio die ze ontvluchten trekken? Dat waren de vragen die Tollenaere niet wilde behandelen. Omdat het de grote facebook-held natuurlijk niet goed uitkomt als onze burgers zouden weten dat onder zijn auspiciën een loopje wordt genomen met de asielprocedures en dat hij bovendien niet de minste aanstalte maakt om er iets aan te veranderen! 

Bed, brood, bad, leeflonen en... vakantie!

Iets wat Tollenaere uiteraard niet op sociale media zal delen dat is dat zijn gemeente behoorlijk wat reisdocumenten (zogenaamde blauwe paspoorten) aan mensen met een elektronische vreemdelingenkaart type A geeft. Zo zijn er in Maaseik, Neeroeteren en Opoeteren maar liefst 32 reislustige vluchtelingen te vinden. Gemeten ten opzichte van het totale aantal statuuthouders een behoorlijk aantal. Een aantal dat duidelijk maakt dat ze misschien toch niet allemaal zo een hoge nood hebben aan bad, brood, bed en een leefloon op onze kosten? Een aantal dat bij ons de vraag oproept of die mensen überhaupt wel moeten bekeken worden als vluchtelingen? Maar dat zijn natuurlijk stoute politiek niet correcte vragen die je in onze gemeente niet hardop mag stellen. Neen, als we het betoog ter zake van schepen Ait Aadi ontleden zouden we voorwaar nog medelijden moeten krijgen want ze betalen hun tickets zelf, van hun leefloon. Leefloon dat wij dan weer betalen. Of van geld dat ze krijgen van familie of vrienden. Wat dan weer vraagtekens oproept bij hun werkelijke financiële noden! Dat weet het gemeentebestuur allemaal. Ze weten bovendien zelfs, want ze zeggen het ons, dat er wel meer gezinnen zijn die naar de buurlanden van hun herkomstlanden op reis gaan en dat ze daarvoor visa en alles krijgen. Vraagtekens worden daarbij niet geplaatst. En te merken aan de antwoorden van Ait Aadi is het ook niet zo dat de gemeente weigerachtig staat tegenover het uitdelen van de nodige documenten. Het gemeentebestuur weet zelfs niet eens hoeveel aanvragen er de laatste jaren eigenlijk ingediend werden. Toevallig een belangrijke parameter om een overzicht te krijgen. En meer nog, om controle uit te voeren. Het betreft hier namelijk een wettelijke verplichting. We zitten hier dus met een zwaar nalatig gemeentebestuur als u het ons vraagt!

Dat zijn geen vluchtelingen

Zoals jullie konden lezen hebben we het in hele artikel gedurig gehad over vluchtelingen. Omdat ze officieel nu eenmaal zo te boek staan. De benaming vluchteling is de jure één specifieke categorie uit zovele andere. Maar dan wel de ondervedelingen die het minst van allen steek houdt. Want zeg nu zelf, is er hier ergens in één van onze buurlanden een grote gevaarlijk oorlog gaande? Neen. Al de immigranten die hier aankomen, en zich kenbaar maken als vluchteling zijn dat letterlijk genomen niet. Want vooralleer ze hier aankomen zijn ze al door veel landen getrokken waar ze veilig waren tegen alle mogelijke bommen en granaten. Voor ze hier aankomen hebben ze bovendien zeer bewust zeer veel landen waar er evenmin oorlog is links laten liggen! De echte reden dat ze dus helemaal naar Maaseik, Neeroeteren of Opoeteren trekken heeft dan ook niets te maken met hun zoektocht naar een veilig onderkomen, maar alles met hun zoektocht naar een welvarend onderkomen. Dat is geen verwijt aan het adres van die mensen, maar een vaststelling ter attentie van onze beleidsvoerders. Laten we dus ophouden met deze mensen te zien en te behandelen als vluchtelingen, want dat zijn ze niet. 

ONTVANG ONZE NIEUWSBRIEF